De mei-wandeling ging met twee groepen van elk 10 deelnemers. De groep ‘Kees’ liep eerst naar de aalscholverkolonie op De Punt. Vanaf de brug over het Noordoosterkanaal zagen we al een aalscholver mest een tak in de snavel vliegen. Bij de kolonie werd al flink gebroed. Veel nesten waren bezet en er was weinig bouwactiviteit te zien. Wel een indrukwekkend aantal nesten. We hoorden het geknor en gekras van de aalscholvers, begeleid door de heldere zang van een nachtegaal.
Vanaf de aalscholverkolonie zijn we de Pan van Quarles overgestoken, richting het Rozenwaterveld. Onderweg zagen we de boomleeuwerik en een roodborsttapuit met voedsel in de snavel. Langs het pad een plek uitbundig bloeiende cypreswolfsmelk. Ook dat is een plant die door de damherten met rust gelaten wordt. Vrijwel alle damherten die we zagen (zonder uitzondering bokken) hadden hun gewei afgeworpen. Bij sommige was al het begin van een nieuw gewei te zien. De wintervacht waren ze nog niet helemaal kwijt: op veel plekken lagen plukjes damhertenhaar op de grond en sommige damherten zagen er gewoon mottig uit door de laatste resten van die vale wintervacht.
Bij de exclosure op het Koepelduin hebben we stilgestaan om de bloeiende duinroosjes te bewonderen. Ook de meidoorn binnen het raster stond in bloei, maar die zag je overal in het duin bloeien, een enkeling met roze bloemen. Op de kardinaalsmuts binnen het raster zat een spinsel van de stippelmotrups. Ook die kan daar ongestoord zijn gang gaan. Op het Rozenwaterveld stonden veel winterannuellen in bloei: kandelaartje, zanddoddegras en ruw vergeet-mij-nietje in grote aantallen.
Bovenop een duintop werd gids Kees door een van de deelnemers teruggeroepen. Hij had een harige, bleke knots op een steel gevonden. “Paddenstoel?” Nee, een jonge walstrobremraap! Dat was het signaal voor anderen om ook goed rond te kijken. Alles bij elkaar vonden we vier exemplaren, die waarschijnlijk de komende week in bloei zullen komen. Natuurlijk zongen op het Rozenwaterveld ook de boomleeuwerik en de boompieper, maar dit keer maakten planten en bloemen de meeste indruk. Zou dat het effect zijn van het terugdringen van de damherten? Al die ontwikkelingen in het terrein houden het spannend! Even na achten waren we terug bij ingang Zandvoortselaan.