Een fraaie herfstwandeling met veel paddenstoelen en wapengekletter
Een bijna volledig volgeboekte excursie met drie gidsen. Iedere gids ging met elk circa 15 mensen een andere richting op. Kees naar het Schrama en het Vogelenveld, Clarence liep tegengesteld via de Kromme en Ronde del, oftewel de kopjesduinen en Huib toog richting ’t Heitje en Paardenkerkhof. Een gecombineerd verslag.
Bij het Schrama konden we heel mooi zien hoe twee damhertenbokken een ruzie om een hinde uitvochten. Met veel gekletter van geweien knalden ze op elkaar, om daarna overeind te komen en een paar passen opzij te lopen, elkaar volledig negerend. Dat was toneelspel, want na die paar passen vlogen ze weer op elkaar af. Dit herhaalde zich een paar keer, tot de zwakste van de twee zich uitgeleide liet doen door de winnaar. Toch nog een stukje ‘bronst’ in november.
Op weg naar ’t Heitje, waar de mooie oranjekleurige maar zwartwordende wasplaat stond, vonden we een groep streepsteelveldridderzwam. Tegen aan de rand van het eikenbosje: grote paddenstoelen met aflopende plaatjes. Binnen de afrastering van ’t Heitje stonden nog grotere parasolzwammen in diverse stadia.
Ook van de trekvogels en wintergasten hebben we nog het een en ander meegekregen: goudhaantjes, koperwieken en in de verte het tjakken van de kramsvogels. De staartmezen hebben zich ook al verzameld en trekken in een groep door het duin.
Rond het zweefvliegveld is duidelijk waarneembaar welke maatregelen Waternet neemt om de adelaarsvaren in bedwang te krijgen: wat de beste methode is: maaien of plaggen zal in de komende jaren duidelijk worden. Verder viel het grote aantal mannelijke damherten op, waarvan een aantal heel licht van kleur.
In het open zand bij de Vijf Dennen vonden we de prenten van een vos, naast de vele pootafdrukken van damherten en de sporen van mensen. Al met al was ook onze wandeling vooral een paddenstoelenwandeling, met leuke verrassingen: peperbus, oranje bekerzwam, papegaaizwammetjes en zwartwordende wasplaten op de duinhellingen langs het Franse Vlak. Daar sprong ook een grote bruine kikker rond, hoewel die duinenrij ver van het open water ligt. Vanaf de Groene Kijkberg, waar we een prachtig uitzicht hadden, zijn we afgedaald naar het Vogelenveld, om bij de Vogelenvelderbrug het Oosterkanaal over te steken.
Op de terugweg deden twee exemplaren van de kardinaalsmuts een wedstrijdje wie het mooist is: de ene in rood blad bijna zonder vruchten, de ander vol met rood-oranje vruchten en bijna geen blad.
