Het was droog! En tijdens de wandeling brak ook nog de zon door. Gezien de grote hoeveelheid regen in de voorgaande dagen was dat zeer welkom. En daarmee kon de wandeling eigenlijk niet meer stuk.

Op deze frisse zondagochtend - er hing nog wat mist in de duinvalleien - stonden ruim 25 deelnemers klaar. Er werd gewandeld in twee groepen. Kees en Clarence liepen een rondje Renbaanveld en Huib ging via het Noordoosterkanaal naar de Ezelenberg.

Het voordeel van de grote hoeveelheid neerslag in de voorgaande week was dat er nog veel paddenstoelen stonden.

De grasstrook langs het Noordoosterkanaal is een bekende vindplek voor wasplaten. De kleurrijke groep van kleine paddenstoelen, ook wel de orchideën onder de paddenstoelen genoemd. Gelukkig was er nog geen nachtvorst geweest, daar kunnen wasplaten (en vele andere paddenstoelen) slecht tegen.

Even verder in de grasstrook stond een hele groep van zwarte stengels in het gras: aardtongen. Er stonden er wel 75. Aardtong is ook een typische paddenstoel van de schrale graslanden. Tegen bemesting kan deze paddenstoel niet. Welke soort het precies is, is in het veld lastig te bepalen. Vermoedelijk de kleverige aardtong.

Weer verderop een Gewone hertezwam en een groepje verse Vaalpaarse schijnridderzwammen, met hun golvende hoedjes. In de doorsteek vanaf het kanaal richting duintoppen vloog er een houtsnip weg. Vinken en mezen trokken in groepen langs.

De vondst van een russula - te herkennen aan de witte steel en vaak kleurige hoed - was leuk omdat dit een soort is de in symbiose leeft, bijvoorbeeld met beuken. Hier stonden geen beuken: wel eiken en berken. Zou het de Waterige russula zijn? Dat is een zeldzame soort!

De klim naar de duintop is pittig, maar het uitzicht over zo'n beetje de gehele Amsterdamse Waterleidingduinen vergoedt veel. De mist was volledig verdwenen en het was kraakhelder weer.

De afdaling ging via de exclosure met binnenin soorten die we in het 'gewone' duin niet zien. In de overbegraasde mos-grashelling valt het Oranje Mosbekertje goed op. De wandeling ging verder richting het Renbaanveld.

Door de hoge waterstand zijn de eilandjes in het meer klein. De aalscholvers zaten dicht op elkaar.

Kees Langeveld: "Wij hebben een rondje om de Renbaanplas gelopen. Prachtig uitzicht vanaf de Tribune op de plas, met de zon in de rug. Aalscholvers in heraldieke houding (vleugels gespreid) om de veren te drogen. Er zaten ook veel aalscholvers in de bomen aan de overkant. We liepen over de Oude Vinkenbaan naar de rand van plas, zagen de witte uitwerpselen en roken een geur die deed denken aan dierentuin. De aalscholvers waren duidelijk aanwezig. Het gegil van een waterval maakte de beleving compleet: als we in het oerwoud waren."

Na twee uur waren beide groepen weer terug bij de ingang.
Gidsen: Kees Langeveld & Huib Koel